بـــــــــــــاران وپـــــــــــــاییــــــز

باران و پاييزش را مى گذارم پشت در تا بادهاى دوره گرد هم شعري براى خواندن داشته باشند فرصت براي گريه آن قدر زياد است كه، خيابان را مى گذارم تمام فصول پشت ويترين ها بماند كفش ها را مى گذارم هر جا كه شد جفت شوند بگذار باران پشت هر پنجره اي كه دلش خواست ببارد مى ايستم پشت پنجره بي فنجان چايي كه در دستهايم سرد شود و بي آن كه هواي پاييز اشكم را در آورده باشد مى ايستم پشت پنجره شعر ها را رها مى كنم حرف ها را رها مى كنم و ذهن قاصدك ها از خانه ى ما دور مى شود
الهامـــــــ بانو منبع